Dinsdag 8 april 2008

De laatste reisdag, van Luxor naar Port Safaga. Hier is weinig te beleven, alleen strand en zee. Geen verkeerde afsluiter dus. We staan twee dagen aan zee en zijn heerlijk aan het snorkelen. Het is net of je door een aquarium zwemt, echt helemaal geweldig. Allerlei soorten vissen, zebravisjes, regenboogvissen (best groot!) en mooie grijze met fuchsia stipjes met een geel buikje, visjes in legerpakjes en nog heel veel meer. Echt erg gaaf!



We zijn aan het einde van onze reis gekomen, morgen nemen we het vliegtuig van Hurghada naar Cairo en de dag erop vertrekken we al weer naar huis. Het was echt heerlijk, Egypte is echt een aanrader, fantastisch land, geweldige dingen gezien echt indrukwekkend. Soms is het was lastig dat je niet vrij door het land heen kunt reizen en permanent onder toezicht staat ☹ Verder zijn de arabieren (zeker naar westerse vrouwen) niet erg respectvol en vriendelijk en dat is zeker erg vervelend. Al hebben we ook een aantal Egyptenaren ontmoet die echt heel aardig waren, helaas waren zij behoorlijk in de minderheid. ☹

Maandag 7 april 2008

Vandaag weer een reisdag, van Aswan naar Luxor gereden. We zijn vanmorgen om 7.00 uur vertrokken en om 12.30 uur waren we op de camping op Luxor aangekomen. Tijd om even lekker te gaan lunchen. Daan heeft bedacht dat het wel lekker is om pizza’s te maken en gaat op weg om pannenkoekbroodjes te halen en tomaten. Tja, dat idee was leuker dan de werkelijkheid. De Egyptenaren waren zeer “hulpvaardig” en in no-time stond ze midden in een woonwijk. Hier naar links, even verder naar rechts, dit steegje door en dan nog een keer links, rechts,.... Tja en waar was de grote weg nou ook al weer? ☹ Brood en tomaten had ze in ieder geval nog niet. Even zweten en flink wat afgesnauwde Egyptenaren later had ze de weg weer terug gevonden en zag ze ook een groentemarkt. 50 meter verder om de hoek van de weg waar ze de weg eerder had gevraagd en de hele andere kant op dan die hyena’s haar gestuurd hadden. Stelletje honden!

Tegen de tijd dat ze terug kwam hebben we de pizza’s maar gelaten voor wat het was en hebben we brood met ei en tomaat gegeten. Ook lekker.

Zondag 6 april 2008

Het meest zuidelijke van de reis hebben we al weer gehad, we zijn vandaag weer teruggereden naar Aswan. Halverwege zijn we gestopt, het is krankzinnig heet vandaag, er zijn mensen die temperaturen van dik 45 graden hebben gemeten. Als we stoppen komt er direct een agent aanlopen (in een wollen trui!!) om ons te vertellen dat we niet mogen stoppen en direct door moeten rijden. Ab heeft de agent verteld dat het vervelend is dat hij hier een probleem mee heeft, maar dat we toch niet verder kunnen rijden. De agent is echter met een touringcar meegereden en deze mensen moeten een vliegtuig halen.
Uiteindelijk mag de bus zonder politiebegeleiding verder en gaat de politieman bij martijn in de kabine zitten. Heel gezellig, want die man spreekt geen woord engels en bewijst maar weer eens dat mobiel bellen in Egypte heel goedkoop is: gedurende de rit van twee uur belt hij toch zeker anderhalf uur. Martijn wil ook zo’n abonnement!

Zaterdag 5 april 2008

’s Morgens om half zeven feliciteren we Ab met zijn verjaardag in de daktent. Huto is ook wakker geworden en wil ook wel in de daktent. Toen Martijn jarig was heeft de hele camping hem HOERAAAA horen roepen, vandaag was hij iets beschaafder en hield hij het wat rustiger.

De tempels in Abu Simbel moet je echt bij zonsopkomst bekijken volgens de boekjes, dat houdt in ’s morgens om vijf uur uit de veren. Leuk idee.... pause.... NOT!
Martijn kan echter niet meer slapen besluit voor het nageslacht toch foto’s van de zonsopkomst te maken. Helaas is hij verkeerd gelopen en heeft hij de tempels niet gevonden, maar de zonsopkomst is inderdaad erg mooi.



De tempels waren weer mooi, we hebben al heel wat tempels gezien sinds we in Egypte zijn aangekomen, maar het blijft bijzonder. Enorme beelden, echt huizenhoog en schitterende reliëfen.

Na de tempels laten we ons in het restaurant verwennen met nog zo’n heerlijke Nubische maaltijd. De kaart is hier heel eenvoudig, wil je vis, vlees of vegetarisch, de vis is zo goed bevallen dat we weer voor vis kiezen. Dit heeft hij gebakken met een krokant korstje er om, wederom erg lekker. Later blijkt de kok van het restaurant in het Sheraton Hotel het vak geleerd heeft en daarna naar zijn geboortedorp terug gekeerd is. Als de kwaliteit hier hetzelfde is, is het misschien goedkoper om een keer naar het Sheraton te gaan in plaats van naar Abu Simbel af te reizen.

’s Avonds hebben we een geweldige lichtshow in abu simbel en aansluitend een barbecue ter ere van Ab zijn verjaardag. Kees heeft 10 kilo patat voorgebakken en is de hele avond bezig met het afbakken van patat. Hij heeft een speciale brander meegenomen en is binnen de groep de patatkoning. Hij bakt iedere dag patat, dus heeft wat ervaring :-p Het is ook heerlijk, lekker hollandse patat met mayo, tja daar kan toch geen culinaire hoogvlieger tegenop ;-)

Vrijdag 4 april 2008

Vandaag is weer een reisdag. We reizen van Asuan naar Abu Simbel. Het is een lange en saaie weg door de woestijn. Tot op heden waren de woestijnen nog behoorlijk afwisselend, maar vandaag was het een grote zandvlakte.

Ingrid (een van de groepsleden) is vandaag jarig en hebben we een borrel met z’n allen. Iedereen is moe en laat het zich graag smaken. Na de borrel gaan we met z’n allen naar het Traditional Nubien Culture House, hier genieten we van de beste maaltijd die we tot op heden hebben gegeten in Egypte. Een fantastische vistajine, smakelijk gekruide rijst en een stevig met knoflook gekruide salade van gegrilde groeten. Het is echt zeer smakelijk! Het is dat het wat ver reizen is, anders zou ik zeggen echt een aanrader :-p Al moet ik zeggen dat Egypte sowieso een aanrader is, het is heel bijzonder land waar heel veel te zien is.

Donderdag 3 april 2008

’s Morgens een bezoek aan de mislukte Obelisk. De Egyptenaren waren begonnen om een nieuw bewijs van grootheidswaanzin uit te bikken in graniet. Het had de grootste Obelisk moeten worden ooit, maar helaas was er in de top een verzwakking, waardoor het graniet was gaan scheuren. Toch knap dat ze zo ongelofelijk groot en zwaar granieten kolos konden vervoeren naar de Nijl en zo naar de plek van bestemming te brengen.

Na de Obelisk was het de beurt aan de twee stuwdammen die bij Asuan zijn aangelegd. De eerste is ergens in het begin van de twintigste eeuw aangelegd en is niet zo heel bijzonder. De tweede is van de tweede helft van de twintigste eeuw en is vooral door de getallen spectaculair: de dam verzorgt 70% van de Egyptische energiebehoefte en houd 6 miljoen kubieke water tegen van het Nasser-meer. Quite impressive!

Na de dam is het tijd voor een schitterend mooie tempel van Isis op het eiland Philae. De tempel hebben ze stukje voor stukje verplaatst met geld van de Unesco, omdat het anders honderd meter onder het waterniveau van het Nasser-meer zou staan.


Daan is met Hugo thuis gebleven en heeft ’s middags na de lunch een taxi genomen. Een hele dag excursie is wat veel voor Hugo, maar een tochtje met feluka’s over de nijl wil hij toch niet missen. Het uitzicht is weer fantastisch, maar de zonsondergang niet zo spectaculair als de vorige keer dat we over de nijl hebben gevaren.

Jan een van de groepsleden en Hugo’s grote vriend, hield een afscheidswoord voor onze gids Bishoi, onbedoeld zorgde hij er voor dat we allemaal overhoord werden over onze godenkennis en die bleek zeer bedroevend. Veel verder van God Ra de grote zonnegod kwamen we niet.

Woensdag 2 april 2008

Vandaag vertrekken we om 7.00 uur in groot konvooi om Luxor te verlaten. Dit houdt in dat we al om 6.30 uur (!!!!) de camping moeten verlaten om naar het vertrekpunt van de konvooi te gaan. Het plan is om dan buiten Luxor gelijk even te stoppen om te ontbijten, maar daar denkt de politie die ons begeleid naar Asuan toch echt anders over. We moeten door tot de eerste tempel die we bezichtigen en ook daarna is er geen tijd voor een korte pauze. Uiteindelijk stopen we om 13.00 uur bij de volgende bezichtiging en eist Ab dat we anderhalf uur pauzeren om even een broodje te kunnen eten en even een kop koffie te kunnen zetten. Daarna gaan we de tempel in Kom Ombo bezichtigen, we zijn nog 45 km van Asuan verwijderd dus nog maar een klein stukje rijden.


De gids Besjoi komt ons vertellen dat ons plan niet doorgaat. We moeten of gelijk weer aansluiten in het konvooi of wachten op het volgende konvooi van 17.30 uur. Ab en Els hebben 34 uur gewacht bij de grens van Libië naar Egypte, die zijn het wachten dus wel gewend, voor ons is dit nieuw en even wennen. Daan wordt er erg opstandig van, Arabieren waren al niet haar favoriete volk, het wordt er niet beter van zo.

Goed Hugo gaat naar bed en we hebben ruimschoots de tijd om de tempel Kom Ombo te bezichtigen. Kom Ombo is een kleine tempel, wel een lievie, maar niet spectaculair. Het is vandaag bloedheet dus als we van schaduw naar schaduw gesprongen zijn en de verhalen van de gids hebben gehoord is het wel weer genoeg geweest en wandelen we nog even door een voor toeristen gebouwd nubisch dorp. Een beetje nep, maar ach als je daar door heen kijkt wel grappig.


Het terras in de schaduw is meer dan grappig, het is heerlijk!! Als Hugo uitgeslapen is komt Martijn met Hugo ook nog even en wandelen we nog even langs de nijl. In de nijl de cruiseschepen in een aaneengesloten rij en aan de andere kant de kinderen achter een hek bedelend om van alles en nog wat.

Dinsdag 1 april 2008

Vandaag zijn we lekker een dagje alleen op stap geweest. We hebben als echte toeristen een koetsje genomen naar het centrum. In november in Rome hebben we gevraagd bij het Colosseum wat een ritje met een koetsje kost en zijn stijl achterover gevallen (140 euro!!), hier was het zeer betaalbaar. Voor 1,30 euro hebben we ons laten vervoeren naar het centrum. De koetsier (een jongen van een jaar of 14) heeft ons ook nog even over de Egyptische groenten- en fruitmarkt geleid. Dit was een markt waar je elkaar te voet nauwelijks kon passeren dus met paard en wagen was best een ondernemen. Toen we halverwege ook nog een tegenligger kregen was het toch wel een probleem. Een van beiden moest achteruit, maar het was duidelijk dat geen van beiden hier zin in hadden. Uiteindelijk heeft onze koetsier een klein stukje achteruit gereden en is in een zijstraatje gaan wachten. Onder veel kabaal van de marktkoopmannen omdat hij hiermee de knoflookjes veranderde in knoflookpuree. Het was enigszins genant om met zo’n koets over de markt te gaan en bij de eerste gelegenheid dat hij de markt kon verlaten hebben we onze koetsier betaald en zijn we te voet nog even over de markt gelopen.
Hier hebben we gemerkt dat er toch flink is af te dingen. Daan heeft 3 zakjes kruiden gekocht (binnenkort dus Afrikaanse maaltijd in Bakkum ☺) , in eerste instantie vroeg hij 136 Egyptische ponden en uiteindelijk mocht ze het meenemen voor 40 pond.


Daarna zijn we doorgelopen naar de Tempel van Luxor. Een mooie tempel, maar we worden inmiddels kritischer en hebben al mooiere gezien. De rij sfinxen was wel heel mooi. Aan twee kanten van een pad stonden een enorme rij sfinxen op gesteld. Terwijl we hier liepen kwamen we de laatste mensen van de groep tegen, zij waren hier ook geweest en waren net op hun weg naar buiten om te gaan lunchen.

Wat een goed idee was, ook wij waren daar inmiddels wel aan toe. Een betrouwbaar restaurantje zoeken was nog niet heel gemakkelijk. ’s Morgens hadden we op de markt de hele ochtend de vis op een krantje in de zon zien liggen en we hadden weinig behoefte om deze vis nu weer tegen te komen op ons bord. De kleine tentjes langs de markt vielen daarom af, Martijn zag een groot reclamebord hangen en had het idee dat als een restaurant dit kon betalen hij zich ook een koelkast kon veroorloven. Toen we het restaurant zagen hadden we daar toch nog wat twijfels over. Het zag er uit of zijn marketingcampagne beter georganiseerd was dan zijn hygiëne. Nog maar even verder zoeken dus. Uiteindelijk hebben we gekozen voor een iets minder gezellig restaurant aan de nijl, maar wel veilig en hebben we van een uitgebreid lunchbuffet genoten. Helemaal niet verkeerd.

Toen we ’s middags terugkwamen waren Ab en Els inmiddels ook met de groep gearriveerd. Het was al weer behoorlijk heet geworden en Hugo lag te slapen. Tijd om dus het zwembad eens te proberen. Het water was nu behoorlijk kouder, maar we hebben met z’n allen (de een wat korter dan de ander) een frisse duik genomen. Het ijskoude water deed wonderen met Martijn zijn handen en voeten! Hij zat zoals te verwachten viel natuurlijk weer helemaal onder de uitslag, maar al vrij snel na het ijsbad werden zijn handen rustiger en de dagen erna ging het zelfs helemaal weg. We hebben nu ijskompressen in de vriezer liggen, als het weer de kop op steek moet hij of even een duik in de zwembad nemen of even zijn handen in een bakje ijskoud water houden. Dit is een zeer goede ontwikkeling, want dit kunnen we in West Arika ook goed toepassen ☺

Maandag 31 maart 2008

Vandaag staat de Valei der koningen op het programma. Dit is een valei met de graftombes van de oude koningen. We krijgen tickets om er drie van vijfenzestig te bezichtigen, het is vrij gemakkelijk te zien welke graftombes werkelijk de moeite waard zijn. Hier staat namelijk een rij van hier tot Timboektoe voor. We beginnen met een iets minder populaire graftombe waar we in een keer door kunnen lopen: de tombe van Seti. Er is een lange gang naar beneden en aan het einde ligt de kist, Sethi zelf is hier niet meer, die is al lang geleden verhuisd naar Cairo. De muren van zijn graftombe zijn mooi versierd, maar niet zo mooi als van de laatste graftombe die we zien. Ook hier is een lange gang, dan een grote ovale offerkamer en aan het einde van de tweede gang een schitterende kamer met fantastische muurtekeningen. Wie hij was ben ik vergeten, maar hij zal vast iets betekend hebben voor de mensen die hij achter liet. Ze hebben hem in ieder geval mooi weggestopt.

Koningin Hatsjepsoet had wat te veel testosteron en zij gaf zich daarom graag uit voor een koning. In die tijd verder de beelden van de koningen afgebeeld met een recht , smal baardje, de goden kregen aan de onderkant een krul naar voren in hun baard. Koningin Hatjsjepsoet liet zich afbeelden als een koning, met recht baardje.
Zij was erg gericht op macht en heeft haar zoon uit het paleis geweerd. Dit kwam haar duur te staan, want enkele jaren later heeft hij haar vermoord en nam haar plaats in. Haar zoon had er zo de pest over in, dat hij veel van de tempel heeft verwoest. Wat er over is is zeer de moeite waard, zeker de faÇade maar het is jammer dat er zo veel beelden en reliëfen zijn vernietigd.